Γράφει ο κ.*Λυμπερόπουλος Λουκάς*, επίτιμος Αρεοπαγίτης
Ο κ. Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι πρόθεση της κυβερνήσεως είναι να νομοθετήσει για τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων.
Ας δούμε το πρόβλημα: Οταν ο Θεός, η Φύση ή μια ανώτερη δύναμη (ό,τι θέλετε) έπλασε τον άνθρωπο και *καθόρισε τα φύλα*, τον εφοδίασε και με κάποια όργανα, τα οποία έχουν συγκεκριμένο προορισμό (τη διαιώνιση του είδους), με συγκεκριμένη λειτουργία. Κάθε μεταβολή της λειτουργίας αυτής *συνιστά παραβίαση* της φύσεως και αποτελεί διαστροφή. Υπάρχουν κάποιοι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι αρέσκονται να *παραβιάζουν τη φύση*.
Ετσι, ο άνδρας ερωτεύεται και συνευρίσκεται με άνδρα και η γυναίκα πράττει το ίδιο με γυναίκα. *Δικαίωμά τους*. Ομως, τότε πάνε *ενάντια στη φύση* και αποτελούν οργανική ανωμαλία της.
Γι’ αυτό και ο ποινικός νομοθέτης *τιμωρούσε την παρά φύσιν* ασέλγεια με το άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο ο προοδευτικός ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μόλις ανέλαβε την εξουσία, το κατήργησε με το άρθρο 68 του Ν. 4356/ 24.12.2015. Ηδη, καιρό τώρα, οι έλληνες ομοφυλόφιλοι, διεκδικούν το δικαίωμα να *συνάπτουν γάμο* μεταξύ τους και ήρθε ο καιρός να το επιτύχουν. Αυτό αποτελεί κάτι αδιανόητο για τα ελληνικά ήθη. Αλλά, όπως αλλάζουν οι καιροί, έτσι *αλλάζουν και τα ήθη.*
Ετσι, θα κληθούν οι Ελληνες να ζήσουν στην πραγματικότητα αυτό το κατασκεύασμα.
Ομως, υπάρχει και ένα τεράστιο θέμα, αξεπέραστο για το ελληνικό πνεύμα, την ελληνική ψυχή: Οι ομοφυλόφιλοι, εκτός από τον γάμο, θέλουν να έχουν και παιδιά, όπως οι κανονικές οικογένειες. Οι συμφωνούντες με αυτήν την επιθυμία τους δεν σκέφτηκαν και την *θέση του άτυχου παιδιού*, που θέλουν οι ομοφυλόφιλοι να «*προσαρτήσουν*» σε μια ιμιτασιόν οικογένεια; Οταν το άτυχο παιδί θελήσει να φωνάξει «μαμά», όπως τα άλλα παιδιά, *σε ποιον* θα απευθύνει την ωραιότερη λέξη του κόσμου; Σε *έναν άνδρα;*
Οταν θέλει να φωνάξει «μπαμπά», σε ποιον θα απευθύνει τη λέξη αυτή; Σε μια γυναίκα;
Και όταν ρωτήσει γιατί οι φίλοι του έχουν γυναίκα μαμά, ενώ αυτό έχει μαμά άνδρα, και έχουν άνδρα μπαμπά, ενώ αυτό έχει μπαμπά γυναίκα, τι θα του πουν; Θα το *σπρώξουν στην ομοφυλοφιλία* για να πάψουν οι δυσάρεστες ερωτήσεις; Αλλωστε μια τέτοια οικογένεια θα είναι ένα *φυτώριο ομοφυλοφίλων.*
Αλήθεια, πώς θα αισθάνεται το παιδί αυτό όταν βλέπει να χαριεντίζονται ή να ξαπλώνουν στο ίδιο κρεβάτι δυο άνδρες ή δυο γυναίκες *που υποδύονται* τον μπαμπά και τη μαμά; Πώς θα αισθάνεται όταν βλέπει *πόσο διαφορετική* είναι η δική του οικογένεια από τις οικογένειες των φίλων του; Και αυτό μέσα στην *ομοφυλοφιλική* οικογένεια. Υπάρχει, όμως, και η κοινωνία: Πώς θα αντέξει το *δύστυχο παιδί* την καζούρα (ελληνιστί bullying) των άλλων παιδιών για τη μαμά-άνδρα ή τον μπαμπά-γυναίκα;
Τα παιδιά αυτά *δεν* τα σκέφτονται οι *ομοφυλόφιλοι.*
Καλά, αυτοί είναι άρρωστοι. Οι νομοθέτες, όμως, δεν θα τα σκεφτούν; Με τι μυαλό, με τι καρδιά θα θεσμοθετήσουν τον σχηματισμό *παρά φύσιν οικογένειας*;
Και ένα ερώτημα προς αυτούς: *Θα το ήθελαν* να είναι παιδιά μιας τέτοιας οικογένειας; Αν ναι, ας νομοθετήσουν. Αν όχι, *ας μην καταδικάσουν* αθώα πλάσματα στο ανάθεμα της κοινωνίας και σε *διαρκή ηθικό θάνατο*.